De 5uur durende wandeltocht

Gisteren gingen we een wandeling maken van 7km. Maar dit was niet gewoon 7km op een gewoon recht voetpad, nee dit was een pad in het regenwoud op Mount Sorrow op (680meter hoog).
Eerst konden we de ingang niet vinden! We zijn wel 4 keer langs gereden. Het bordje van de wandelroute stond dan ook helemaal in de berm achter alemaal bosjes!
Het pad was lekker nat want het had de hele nacht geregend! Nou daar gingen we dan hoor! De eerste paar meter gingen prima, wel een beetje glad maar je kon je vast houden aan de bomen. Je moet alleen wel goed kijken of de bomen goed vast zitten waar je je aan vast houdt! Dat deed ik dus 1 keer niet en ik gleed meteen onderuit! Er stond ook nog eens zo'n lekker plant met van de weer haakjes eraan dus m'n arm lag meteen open. Beetje teatree erop en door gaan....Al snel kwam er een stel ons voorbij en na 1 km gehad te hebben kwam er nog een meisje ons voorbij. Die had de ingang ook niet kunnen vinden maar dankzij onze camper had ze het uiteindelijk toch gevonden. Die zei nog nou volgens mij is het echt geen 5 uur lopen....
Na veel stijle hellingen en een paar gedacht om te terug te gaan zijn we toch doorgelopen. Soms leek het wel op berg beklimmen want je moest je vast houden aan wortels om naar boven te komen.
Na een tijdje kwamen we dat meisje weer tegen en die zei ik heb me echt vergist in deze loop! Ze was ook bijna omgekeerd maar was toch maar doorgegaan en toen was het nog een halfuurtje naar boven. Nouja ooke een half uurtje vooruit we gaan naar boven.
Maar ik was het op een gegeven moment zo zat dat ik ging zitten op een steen en tim verder ging. Even kijken hoe ver het uitkijk punt nog was. Na 5 minuutjes dacht ik nou ik ga toch ook maar naar boven, toch wel leuk! Kom ik boven zie ik Tim nergens....Ik weer terug naar beneden naar diezelfde plek waar ik had zitten wachten. Daar was tim ook niet! Ik had boven een andere weg gezien dus dacht Shit straks is hij daar heen gegaan en is er wat gebeurd!! Er kwam een stel naar beneden en ik vroeg of ze tim hadden gezien, ja die hebben we gezien maar die ging alweer voor ons naar beneden....Oke ik weer naar boven om te kijken! Kwam ik nog een stel tegen, ook aan hun gevraagd of ze hem hadden gezien...nee niet gezien! Ik nog meer in paniek...Toch nog verder naar boven gelopen en geroepen....geen tim...
Dan maar naar beneden misschien kom ik hem onderweg wel tegen. Dat stel wat ik als laatste aan gesproken had stond op mij te wachten omdat ze toch wel een beetje ongerust waren ook over mij, omdat ik alleen was. Ik met hun mee naar beneden een stuk en toen hoorde ik tim ineens mijn naam roepen. Pff wat een opluchting er was dus niks ergs gebeurd! Ik terug roepen en toen een paar seconden later kwam hij naar boven gerend...gelukkig. Ging ik daar toch onderuit! Gleed zo met mijn benen om een boom heen.... maar dat boeide me niet zoveel, tim was er gelukkig weer!
Het was nog een hele trip naar beneden maar we zijn verder heel aangekomen bij de camper! Snel een douche genomen en me wonden bekeken:P Ik loop nog wel een beetje lastig en heb overal spierpijn maar dat het valt reuze mee...
Alles gaat verder goed hier! We gaan weer opweg naar Cairns en nog even een paar dagen relaxen en nog duiken als er nog plaats is de aankomende dagen!
Dikke knuffel